Er zijn verschillende opvattingen van de wetscholen over het inslikken van spuug tijdens het vasten.

Sommige geleerden stellen dat het inslikken van spuug niet wordt gezien als een handeling die het vasten verbreekt, omdat spuug niet wordt beschouwd als eten of drinken, maar eerder als een natuurlijke afscheiding van het lichaam.

Desondanks wordt vanwege de onreinheid van spuug geadviseerd om het toch uit te spugen. Het inslikken van spuug wordt niet als wenselijk beschouwd, ongeacht of men vast of niet, vanwege het potentiële risico op ziekteoverdracht en de onreinheid die ermee gepaard gaat.

Aan de andere kant zijn er geleerden die van mening zijn dat als spuug vrijwillig wordt ingeslikt nadat het in de mond is gekomen, het vasten wordt verbroken en een dag moet worden ingehaald. Als het spuug echter onvrijwillig wordt doorgeslikt, wordt het vasten niet verbroken volgens hun interpretatie.

Ten slotte delen wij ook de mening dat het inslikken van spuug niet wordt beschouwd als een handeling die het vasten verbreekt.